Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Audeo dicere, inquit. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; At hoc in eo M. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Quod totum contra est.
Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Minime vero istorum quidem, inquit.

Bork: Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Bork: Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Bonum liberi: misera orbitas.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda,
curiosorum.

Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Age sane, inquam.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? An hoc usque quaque, aliter in vita? Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria;

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Dici enim nihil potest verius. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Negat enim summo bono afferre incrementum diem.